Speelronde twee begon in Nijeveen, waar DOS’46 met 21-16 won van Blauw-Wit. Voorafgaand aan het duel was er een moment stilte en een herdenking voor Cas Steenbergen, speler van DOS’46 die deze zomer na een noodlottig ongeluk overleed.
Dit artikel wordt gedurende de speelronde aangevuld.
DOS’46 – Blauw-Wit (A)
De thuisploeg speelde met rouwbanden en voorafgaand aan het duel was er een minuut stilte en een korte herdenking voor Cas Steenbergen. De jonge speler van DOS’46 overleed deze zomer na een noodlottig ongeval en was tot zijn dood actief in de selectie van de Nijeveners.
Tessa Lap keerde terug in de basis bij DOS’46, Leander Zwolle begon op de bank. In de eerste aanval was het direct raak voor Lap, die via een vrije bal de score opende. Tot 2-2 kon Blauw-Wit bijblijven, maar daarna sloeg DOS’46 een gaatje. Al na tien minuten (4-2) zag de technische staf van Blauw-Wit zich genoodzaakt een time-out te nemen maar die sorteerde niet direct effect. De Nijeveners liepen uit naar 7-2 en vooral het vak van Max Malestein liep aanvallend soepel. Twee goals vlak achter elkaar hielpen Blauw-Wit terug in het zadel, waarna DOS’46 direct een time-out nam. De thuisploeg had voor rust een mindere fase en leek de flow een beetje kwijt. Bij Blauw-Wit werden nog voor rust Fleur Blötevogel en Loraine Vissers van vak gewisseld, maar DOS’46 koos er voor om Tessa Lap er achteraan te sturen en Kim Petersen naar het andere vak te brengen. De Amsterdammers knokten zich terug in de wedstrijd en Randell van der Steen maakte de aansluitingstreffer: 9-8. Vijf seconden voor rust zou Van der Steen nog een laatste poging doen, maar deze werd geblokt door Malestein en daarmee werd de ruststand op 11-9 bepaald. Direct na rust trof Van der Steen wel doel van afstand (11-10) maar Petersen counterde direct. Henk Jan Mulder en Friso Boode brachten Leander Zwolle voor Malestein en daarmee kwam het aanvallende accent meer op Mart Vrielink te liggen. DOS’46 bouwde het verschil via goals van diezelfde Vrielink en Eline van Veldhuisen uit naar vier (14-10). Bij Blauw-Wit werd nog meer gewisseld: Niels Stuurstraat kwam en Jordi van Elburg werd naar het andere vak gebracht maar dat haalde weinig uit. Vier vrouwengoals van de thuisploeg brachten het verschil halverwege de tweede helft op zes (18-12) en daarmee was de beslissing een feit. In de resterende tijd werd het verschil niet meer kleiner dan vier goals en de punten bleven in Nijeveen. (Uitslag: 21-16)
DVO/Transus – KCC/CK Kozijnen
In tegenstelling tot vorige week, toen DVO in een ommezien tegen een achterstand van tien punten aankeek, duurde het nu lang voor de wedstrijd los kwam. Hoewel Barbara Brouwer al in de eerste aanval een strafworp kreeg en benutte, stond er na het eerste kwart slechts een 4-2 tussenstand op het bord. De afrondingspercentages waren op dat moment matig te noemen: 14% voor DVO om 8% voor KCC. Toch kreeg de thuisploeg het gat niet naar vier, het was juist Bo Oppe die KCC zo’n vijf minuten voor rust weer naast de Bennekommers schoot (7-7). De staf van KCC wisselde Tessa Noordzij en Demi van Oosten van vak. Bij rust was het verschil slechts één goal: 9-8 en was er genoeg ruimte voor verbetering bij beide ploegen. Ook in de tweede helft wilde de wedstrijd niet echt loskomen. Hoewel DVO van 13-11 uitliep naar 16-11, wilde het niet vlotten bij de thuisploeg. De schoten vielen niet en daar profiteerde KCC van. De Capellenaren kwamen een kleine acht minuten voor tijd weer langszij dankzij Randy Oosting: 16-16. Op dat moment stond Barbara Brouwer op bij DVO. Eerst door zelf te scoren, daarna door een vrije bal af te spelen op Danielle Boadi. Nog voor Boadi geschoten had stond Brouwer al met de vinger in de lucht, ten teken van vertrouwen dat Boadi de kans zou verzilveren en dat vertrouwen beschaamde Boadi geenszins (18-16). Echter, KCC was nog niet gezien. Met nog vier minuten op de klok tekende Koen Collée met een toverbal aan voor zijn zesde tegen bijna 50%. De Korte herstelde vanaf tweeënhalve meter het gaatje van twee en Barbara Brouwer versierde een strafworp. Tijdens de time-out werd Brouwer gewisseld en Robbe de Wit verzilverde de strafworp. Diezelfde De Wit, die de hele wedstrijd bijzonder goed stond te rebounden, schoot vervolgens ook nog het verschil naar vier en de wedstrijd in het slot. (Uitslag: 21-18)
- Wedstrijd terugkijken
- Wedstrijdverloop
- Samenvatting
- Statistieken
- Wedstrijdverslag DVO
- Wedstrijdverslag KCC
Fortuna/Delta Logistiek – GG/RMcD Huis Emma
Geen Carlo de Vries bij Groen-Geel, hij raakte een week eerder in het duel met Unitas geblesseerd aan zijn enkel en was niet inzetbaar. Bij Fortuna ontbrak Fleur Hoek in de basis, zij heeft een ontsteking in haar enkel die haar aan de kant houdt. De thuisploeg begon goed aan het duel, daar zette Groen-Geel te weinig tegenover. Het eerste aanvalsvak van Fortuna met Mick Snel en Celeste Split, dat vorige week nog zo matig schoot, startte nu goed en de Delftenaren liepen uit naar een 7-0 voorsprong. Pas na zeven minuten korfbal deed Stijn Hoekstra namens Groen-Geel een duit in het zakje. Fortuna was echter op alle fronten de baas en de 10-2 van Daan Preuninger was niet alleen zijn tweede van de avond maar ook zijn 500e Korfbal Leaguedoelpunt. Na 12-5 stokte de productie aan Delftse zijde enigszins, maar Nik van der Steen was ouderwets op dreef. Hij maakte met de 16-7, wat ook de ruststand was, alweer zijn vijfde tegen een afrondingspercentage van 63%. Na rust was Van der Steen ook de eerste die scoorde, wederom vanaf de zijkant van het veld, en hij bracht het gat naar tien (17-7). Ook in de tweede helft was Fortuna heer en meester. Veel onderscheppingen, veel verdedigende rebounds en lange aanvallen met veel kansen domineerden het spelbeeld. Slechts sporadisch kon Groen-Geel daar iets tegenover zetten, zoals de knappe goal van Thomas Schagen (22-11) en het goede verdedigen van Lindsy Krop tegenover Split. In de laatste zeven minuten kwam Hoek nog binnen de lijnen voor Split en Jimmy Swikker loste Mick Snel af. Bij Groen-Geel kwam Britt Koomen, die direct haar eerste schot promoveerde tot een doelpunt. In de slotfase kabbelde de wedstrijd een beetje voort, maar Fortuna boekte een zeer ruime overwinning. (Uitslag: 27-15)
Helaas komt er vanwege technische problemen geen samenvatting van dit duel.
Unitas/Perspectief – PKC/Vertom
Een moeizaam begin met weinig goals, maar na minuut of vijf spelen nam PKC het initiatief. Onder andere via twee goals van Jelmer Jonker en één van Romy de Rijke – die een basisplaats had ten faveure van Zita Schröder – liepen de Papendrechters uit. PKC had over alle schijven lengte overwicht en forceerde Unitas zo tot veel éénschotsaanvallen. Echter, naar mate de eerste helft vorderde, wist de thuisploeg middels een flink portie strijd en beleving en een fanatiek publiek (nagenoeg uitverkocht met 800 man) langzaam weer dichterbij te kruipen. Zeker Renée Havenaar liet zich met drie goals gelden. Zo stond het toch enigszins verrassend 9-11 bij rust en was de wedstrijd zeker nog niet beslist. De bezoekers schroefden na rust de verdedigende druk op, zeker Jonker was een stofzuiger tegenover Noah Bijsterbosch, maar het duurde nog even tot dat ook in de score tot uitdrukking kwam. Inmiddels was Schröder het veld in gekomen voor Nienke Hintzbergen die aan de andere kant terugkwam op de plek van De Rijke. Schröder viel sterk in en scoorde vier keer. Net als een week eerder tegen Groen-Geel, kon Unitas ook nu weer lang aanhaken. Na de 14-17 van Unitas-aanjager Thomas Hoekstra sloeg PKC het beslissende gat en werd de zege alsnog degelijk veilig gesteld. (Uitslag: 18-25)
KZ/Thermo4U – LDODK/Rinsma Modeplein
De blessure die Erwin Zwart vorige week in het duel met DVO opliep, bleek in de loop van de week toch niet mee te vallen in tegenstelling tot eerdere berichten. Een scheurtje in de achillespees was de diagnose, zijn broer André Zwart verving hem in de basis tegen KZ. Een stroeve start van het duel van beide ploegen, onrustig aanvallend. Pas na vier minuten viel de eerste goal, uit handen van Onno Bakker. Hoewel LDODK iets de bovenliggende partij was, ontbrak de scherpte aan beide kanten. Kansen waren er genoeg, grote kansen ook, maar de afronding was niet goed. Halverwege de eerste helft, bij een 2-4 stand, moest Marjolijn Schenk met een groene kaart vijf miuten naar de kant na een overtreding op Femke Faber. Het tekende de onrust en het gebrek aan focus in de wedstrijd. Al na een kwartier spelen wisselde Gerald Aukes aan de dameskant bij LDODK: Marlou Kuiper kwam voor Rixt Bouma en Kuiper schoot direct haar eerste bal binnen. Ook bij KZ werd gewisseld. Marijn van den Goorbergh, die vanwege rugproblemen op de bank begon, kwam op de plek van Onno Bakker. In de resterende zeven minuten van de eerste helft vielen de ballen aan beide kanten wel. Nog voor rust kon LDODK een gaatje van drie slaan, onder andere dankzij vier doelpunten van Ran Faber. Bij een 8-11 ruststand zochten beide ploegen de kleedkamers op. In de tweede helft bleef KZ deels achterverdedigen en daar ging LDODK niet altijd even goed mee om. De enige die er bovenuit stak was Ran Faber. In de eerste vijf minuten na rust tilde LDODK het verschil naar vijf, maar na de 10-15 van Marjolijn Kroon (haar vierde) brak er een lange doelpuntloze periode aan. Pas na zo’n zeven minuten brak Ran Faber de ban, ondanks dat hij inmiddels in de persoon van Lars Hoorn een andere verdediger tegenover zich had staan. In het restant van de tweede helft bleef het verschil zo rond de vijf á zes doelpunten hangen en kwam de zege voor LDODK nooit echt in gevaar. (Uitslag: 18-23)
Foto: Edwin Sonneveld, Korfbalfoto
Gerelateerde artikelen
Dameskorfbal Topklasse 2024-2025 – zaal #5
Korfbal League 2, '24/'25 - #5
