Kenonz Korfbal League Recap ’23/’24 – #7

Na een mini-break rondom de feestdagen werd de Kenonz Korfbal League hervat. DOS ’46 won knap van PKC zaterdagmiddag, verder de degradatiekraker tussen KCC en Groen-Geel, en voor koploper LDODK het duel met KZ, de eerste van een serie belangrijke wedstrijden in de strijd om de eerste plek te behouden.

Dit artikel wordt gedurende het weekend aangevuld.

PKC/Vertom – DOS ’46/VDK Groep
Tussen Kerst en Oud en Nieuw was er voor PKC nog de winst op de Korfbal Challenge, in de eerste wedstrijd van 2024 kregen de Papendrechters bezoek van DOS ’46. De thuisploeg moest het stellen zonder Sanne van der Werff en Zita Schröder (blessures), Richard Kunst startte ook niet maar was wel inzetbaar. Na een paar rommelige eerste minuten, was het DOS ’46 dat de leiding nam in de wedstrijd. De 1-3 voorsprong werd door twee doelpunten op rij van Nienke Hintzbergen nog ongedaan gemaakt (3-3) maar vervolgens liepen de bezoekers weer uit naar 3-6. DOS ’46 scoorde over veel schijven én schoot een hoog percentage, terwijl bij PKC het vak met Brett Zuijdwegt en Jelmer Jonker er nog niet lekker uit kwam. Hintzbergen daarentegen zat er wel lekker in, haar vierde was de aansluiting en met een kleine tien minuten nog te spelen in de eerste helft was het Bo Oppe die PKC weer naast DOS ’46 zette: 9-9. Het was een prima eerste helft, waarin beide ploegen tot aan de rust dicht bij elkaar bleven. Even viel het stil bij de Nijeveners en Oppe met zijn derde en vierde goal (vier uit zes op dat moment) hielp de thuisploeg naar de eerste voorsprong van de middag (12-10). DOS ’46 moest in de achtervolging en bleef dichtbij tot aan de rust (13-12). Desalniettemin leek het momentum enigszins bij PKC, dat na rust dankzij Oppe weer op twee verschil kwam. Opvallend bij DOS ’46 was de vrije rol van Tessa Lap, die Lise van Maldeghem wat vrij liet om te storen in de aanval van PKC en zodoende veel nuttige steals pakte. Bovendien was Lap belangrijk met haar vrije ballen. Na rust waren de doelpunten een stuk schaarser dan in de eerste helft, en de Papendrechters slaagden er maar niet in om afstand te nemen van DOS ’46. Richard Kunst werd gebracht op de plek van Arjen van Houwelingen, omdat dat vak te weinig tot scoren kwam. Zijn opdracht was duidelijk: doelpunten maken. Met een heel goede Zuijdwegt in de rebound én de assist kon Kunst blijven herhalen en uiteindelijk afdrukken: 17-15. In het andere vak werd Oppe nadrukkelijk gezocht en ook hij leverde: 18-15 en voor het eerst was PKC drie goals los. De goal van Zwolle was een belangrijke voor de aansluiting, maar opnieuw twee keer Kunst en het was 20-16. Dat leek even het breekpunt te zijn, maar DOS ’46 toonde veerkracht. Eline van Veldhuisen, die het de hele wedstrijd moeilijk had met Zuijdwegt, wist eindelijk haar eerste te maken met nog zo’n acht minuten op de klok. Mart Vrielink deed ook een duit in het zakje en daarmee bleef DOS ’46 aan het elastiek. Henk Jan Mulder en Friso Boode brachten, niet voor het eerst dit seizoen, Sam Meijer om een goal te forceren. Haar eerste schot leek nergens op maar met nog één seconde op de schotklok vond ze toch een gaatje en prikte ze de aansluitingstreffer binnen (20-19). In de laatste vijf minuten kon het nog alle kanten op. Lap met een rake vrije bal, zette haar ploeg weer op gelijke hoogte met PKC: 20-20 en toen Vrielink met nog iets meer dan drie minuten op de klok de 20-21 binnenschoot, ontplofte het hoekje met DOS ’46-supporters bijna. De ingevallen Jenske Simons kreeg een strafworp mee maar miste deze buitenkans op de gelijkmaker. Jorien Jordaan werd gebracht met nog anderhalve minuut op de klok, hij moest scoren maar slaagde daar niet in. De volle buit dus voor DOS ’46, dat knap de overwinning uit het vuur sleepte. (Uitslag: 20-21)

• Wedstrijd terugkijken
• Wedstrijdverloop
• Samenvatting
• Statistieken
• Wedstrijdverslag DOS ’46

KCC/CK Kozijnen – GG/RMcD Huis Emma
Op voorhand al een belangrijke wedstrijd voor de ploegen die beide in de onderste regionen van de ranglijst bivakkeren. Vlak voor de Kerst werd bekend dat KCC-coach Wilrik Wassink na dit seizoen vertrekt, hij vertelde op de livestream in een interview voorafgaand aan de wedstrijd dat het voor hem belangrijk is om straks zijn tijd aan andere zaken – zoals zijn jonge gezin – te besteden. Zowel KCC als Groen-Geel had de beschikking over een fitte selectie voor deze degradatiekraker. De start was in ieder geval flitsend, met al na acht seconden het eerste schot van Randy Oosting dat direct binnenviel. Het eerste kwartier van de wedstrijd was erg leuk om te kijken, met veel doelpunten. Groen-Geel was, in ieder geval op scorend vlak, bovenliggend. Van 3-3 liepen de bezoekers uit naar 3-7. Wat voor KCC niet meehielp was dat Laura van der Linden ongelukkig was op de strafworp en twee buitenkansjes miste. De Capellenaren slaagden er in om het gaatje tot één verschil te dichten, maar moesten daarna toezien hoe Groen-Geel opnieuw uitliep. Na het leuke eerste kwartier, was het vervolg van de eerste helft overigens matig van beide kanten met name qua afronding. Twee minuten voor rust, bij een 7-10 tussenstand, raakte Lisanne de Bruin geblesseerd aan haar knie. Op het eerste gezicht leek het ernstig en De Bruin kon dan ook niet verder. Zij werd van het veld gedragen en vervangen door Romy Knuppe. Coach Mady Tims nam nog een time-out om even de ploeg bij elkaar te krijgen. Bij rust stond Groen-Geel nog altijd wel op voorsprong: 8-10. Direct na rust kende Groen-Geel een goede fase, van 8-10 werd het 9-14 en dat gat leek eigenlijk al beslissend te zijn. Bovendien waren de vrije ballen en strafworpen niet aan KCC besteed, het afrondingspercentage van de Capellenaren was niet om over naar huis te schrijven. Dat gold overigens niet voor iedereen bij KCC, want Koen Collée ging de tweede helft wel zijn ballen raken. Heel stiekem kroop KCC dichterbij, van 12-17 naar 14-18 en met zijn vierde van de tweede helft was het Collée die de aansluitingstreffer maakte (17-18). Met nog tien minuten te spelen leek het nog mogelijk voor KCC echter, de volgende drieënhalve minuut kregen de Capellenaren kansen genoeg maar verzuimden zij de gelijkmaker binnen te schieten. Tenslotte viel de bal aan de andere kant wel en was het Thomas Schagen die met zijn vijfde de marge weer naar twee bracht: 17-19. Een spannende slotfase volgde, maar iedere keer als KCC de aansluitingstreffer scoorde, was daar het antwoord van Groen-Geel. In de laatste dertig seconden was er balbezit voor de Wormernezen en ging KCC nog overtredingen maken, wat Sydney Schol én Koen Collée nog op een gele kaart kwam te staan. Uiteindelijk kreeg Schagen nog een strafworp en met zijn achtste zette hij de eindstand op het bord. Belangrijke punten voor Groen-Geel in de strijd tegen degradatie. (Uitslag: 19-22)

• Wedstrijd terugkijken
• Wedstrijdverloop
• Samenvatting
• Statistieken
• Wedstrijdverslag KCC
• Wedstrijdverslag Groen-Geel

Fortuna – Blauw-Wit (A)
Eerder op de dag werd bekend dat Fortuna de technische staf voor volgend seizoen rond heeft. Damien Folkerts blijft en zal geflankeerd worden door Joost Preuninger. Geen Jessica Lokhorst bij de thuisploeg, verder was iedereen bij zowel Fortuna als Blauw-Wit fit. De Amsterdammers kenden een vlammende start, met een snelle 0-1 en 0-2 via Lisa Prent en Loraine Vissers. Blauw-Wit hield de eerste achter op Merijn Mensink, die dit in eerste instantie direct afstrafte en – na twee gemiste pogingen – even later nogmaals (3-3). Vervolgens was het Fortuna dat op voorsprong kwam en Blauw-Wit dat in de achtervolging moest. Beide ploegen kenden een slordige fase met veel korte aanvallen, maar Fortuna kon wel een gaatje slaan, van 8-7 naar 10-7 met nog vierenhalve minuut tot de rust. Met name in de laatste fase voor rust had Fortuna het initiatief, werd er goed georganiseerd aangevallen en geselecteerd in de kansen. Blauw-Wit speelde ook goed, kreeg goede kansen maar verzuimde af te ronden, terwijl het verdedigend hier en daar wat steekjes liet vallen. Het resulteerde in een 13-9 ruststand in het voordeel van de thuisploeg. In de eerste tien minuten van de tweede helft liep Fortuna nog wat verder uit (15-10, 17-12) maar de Delftenaren lieten het na om het spreekwoordelijke elastiek door te knippen. Niels Stuurstraat maakte vanaf de achterlijn een briljant doelpunt met één hand (17-14) en toen Jordi van Elburg de 17-15 maakte uit een variant op de vrije bal, leek het toch nog niet gespeeld te zijn met nog negenenhalve minuut te spelen. Een heel goede doorbraakactie van Fleur Hoek, afgerond door Renée van Ginkel gaf Fortuna weer wat lucht, maar Blauw-Wit bleef er aan hangen. De hoofdstedelingen hielden stug vast aan het achterverdedigen en Mensink liet zich meermaals verleiden tot het nemen van het schot maar rondde niet af. In de slotfase had Prent de aansluitingstreffer op haar vingertoppen, maar zij miste. Uiteindelijk bracht Nik van der Steen de beslissing (20-17). Er had misschien voor Blauw-Wit wel meer ingezeten, maar de afronding was niet goed genoeg en daarmee schoot de ploeg zichzelf in de voet. (Uitslag: 21-17)

• Wedstrijd terugkijken
• Wedstrijdverloop
• Samenvatting
• Statistieken
• Wedstrijdverslag Blauw-Wit (volgt)

DVO/Transus – HKC/Creon Kozijnen
Lieneke Pries opende namens HKC de score zaterdagavond in Bennekom, maar daarna was het DVO dat de klok sloeg. De thuisploeg stond goed te schieten in de eerste fase en liep dan ook al snel uit naar een 5-1 voorsprong, onder andere dankzij een schitterende goal van Gertjan Meerkerk. Na de flitsende start ging de groen-witte storm enigszins liggen, maar HKC kwam er slechts mondjesmaat aan te pas. Aanvallend had HKC moeite met de organisatie en bovendien ontbrak het aan rebounds, verdedigend had de ploeg geen grip op DVO. Aan de kant van de thuisploeg had Roos Scherrenburg een basisplaats en zij speelde een heel erg sterke wedstrijd. Onder de korf heerste zij, waardoor de andere drie spelers in dat vak konden blijven herhalen. Verdedigend had ze Jiske van Brenk in de tang en pakte ze enorm veel steals. Bovendien scoorde ze zelf ook haar goals. Mark Klop moest nog voor rust het veld verlaten, hij leek geblesseerd te zijn geraakt. Danny den Dunnen werd naar dat vak gehaald en Eliza Roest kwam ook in de ploeg. Bij rust had DVO een comfortabele 15-7 voorsprong te pakken zonder zelf echt heel groots te spelen. Na rust ging Gertjan Meerkerk door met mooie doelpunten maken en al gauw had DVO de tien verschil op het bord (18-8). Daarmee was het al lang geen wedstrijd meer in Bennekom en zelfs het publiek kon er niet echt een feestje van maken. In het laatste kwart zakte de scherpte ook bij de thuisploeg weg en liet men de teugels wat vieren. Daar maakte HKC, met doelpunten van Danny den Dunnen, Daan Koppenol en Eliza Roest, dankbaar gebruik van. Zo konden de Hardinxvelders het verschil toch op tien houden, maar dat deed niet helemaal recht aan de verhoudingen deze avond. DVO was heel veel beter op alle fronten en boekte een eenvoudige overwinning, maar het verschil had veel groter kunnen (en misschien wel moeten) zijn. (Uitslag: 28-18)

• Wedstrijd terugkijken
• Wedstrijdverloop
• Samenvatting
• Statistieken
• Wedstrijdverslag DVO (volgt)
• Wedstrijdverslag HKC (volgt)

KZ/Keukensale.com – LDODK/Rinsma Modeplein
Uit in Koog aan de Zaan stond voor LDODK de eerste van een serie belangrijke wedstrijden op het programma. De koploper van de Kenonz Korfbal League begon met Julian Frieswijk en Danique Klaren op de bank, Esmée van Veen had een basisplaats bij de Friezen. Bij KZ stond Anouk Haars in de basis en begon Esther Cordus op de bank. De beginfase was rommelig, beide ploegen gaven veel druk en dwongen de ander naar de buitenkant. Tot aan 5-5 ging het gelijk op, maar daarna was het KZ dat de overhand had. De thuisploeg kwam voor het eerst op twee verschil (7-5) en nadat Marjolijn Kroon de strafworp voor de aansluiting miste, liep KZ zelfs uit naar vijf verschil (10-5). Bij LDODK was het onrustig in de aanvalsopzet en oogde het stroef. Vrije ballen kwamen niet uit de verf, er kon niet veel herhaald worden en men kwam maar moeilijk tot goede kansen. Aan de andere kant speelde KZ een fase erg goed, en met veel energie waardoor de ploeg ook terecht een voorsprong pakte. Echter, de slotfase van de eerste helft was weer onrustig met zelfs een klein opstootje tussen Kroon en Schenk. Uiteindelijk kwam LDODK nog voor rust terug tot drie verschil, maar er was genoeg ruimte voor verbetering bij de bezoekers. Direct na rust liep KZ weer uit via een goal van Zoë Engel en twee rake strafworpen van Kevin Dik (15-9). Het sein voor de technische staf van LDODK om te gaan wisselen: Julian Frieswijk kwam in de ploeg, Ran Faber ging naar het andere vak en ook Danique Klaren maakte haar opwachting. Daarmee leek het eindelijk wat beter te gaan lopen bij de Friezen, maar het verschil was inmiddels zes goals (18-12). Tegenvaller voor LDODK was het uitvallen van Harjan Visscher die na een schot ongelukkig op de voet van Alwin Out landde en geblesseerd raakte aan zijn enkel. Hij kon niet verder en Terrenc Griemink keerde terug in het veld. Twee goals op rij van Femke Faber verkleinden het verschil, met nog iets meer dan zestien minuten te spelen, tot vier (18-14). KZ organiseerde goed en zocht de goede kansen, maar de goals vielen niet. LDODK slaagde er in de wedstrijd te kantelen en het initiatief naar zich toe te trekken, tot Dik namens de Koogers de opmars van LDODK een halt toe riep (19-17) met nog tien minuten te spelen. Wat volgde was een razend spannende slotfase, waarin beide ploegen onrustig waren. Met nog vier minuten op de klok was het Femke Faber die vanaf de strafworpstip de stand gelijktrok (20-20), zij en Erwin Zwart namen hun ploeg bij de hand. Aan de andere kant was het Out die KZ opnieuw op voorsprong zette (21-20), gecounterd door Zwart die zonder rebound schoot en scoorde. Carlo de Vries leek de beslissing te brengen door de 22-21 te maken en de ontlading na de goal was dan ook enorm, maar met nog 38 seconden te gaan kreeg LDODK een vrije bal. Die ging er niet in, maar de bal bleef in bezit van de Friezen en na een overtreding werd er een strafworp gegeven. Ran Faber verzilverde deze en dus leek de wedstrijd af te stevenen op een gelijkspel. Ware het niet dat Out met nog drie seconden op de klok KZ naar de volle winst schoot. Een zure nederlaag voor LDODK, dat zich knap terugknokte maar toch eigenlijk moest concluderen dat het KZ nooit in deze positie had mogen laten komen. Voor KZ belangrijke punten in de jacht op een top-4 klassering.(Uitslag: 23-22)

• Wedstrijd terugkijken
• Wedstrijdverloop
• Samenvatting
• Statistieken
• Wedstrijdverslag LDODK

Stand (bijgewerkt t/m 6 januari ’24)

Foto: Frank Stollman